hürriyet gazetesi yazarı rauf tamerin, 15 aralık 2008 tarihli hürriyet gazetesindeki, kurban bayramını küçümseyen ve büyük ihtimalle de kurban bayramını ve islamiyeti, gericilik olarak kabul eden yazısı. evet, bu tip insanlar, genelde yılbaşlarında katledilen hindilerden, ispanyolların boğa yarışlarından hiç bahsetmezler. çünkü işleri islamiyetledir, işleri islamiyeti kötülemektir. misyonu budur onların.
buyrun o yazıyı okuyalım.
"Bayram’da hep hayvanları düşündüm.
Kurban ve İnsan ilişkilerini mercek altına aldım.
Esasen biz, hayvan fıkralarıyla eğitilmiş çocuklarız.
- Bir gün tilki, kargaya dedi ki.
- Bir gün kurtla kuzu yolda karşılaştı.
- Bir gün Nasreddin Hoca, eşeğini kaybetti.
- Söyleyin bakalım çocuklar, siz bu hikayeden ne anladınız?
Söyleyin bakalım, Karınca’nın Ağustos Böceği’ne verdiği dersten ne çıkardınız?
Hayvanlar resmen bizi eğitiyor.
İnsanlar böyle gelişiyor.
Yaşasın!..
***
Asil atlar var.?Ama asil insanlar kaldı mı?
Köpeklerin hepsi duygulu. Ama insanların hepsi duygulu mu?
- Kedi haysiyetlidir.
Acaba sahibi de öyle midir?
Köprüden geçene kadar “ayı’ya dayı demek” nasıl bir ahlak acaba? “Bana dokunmayan yılan” acaba hâlâ yaşıyor mu?
Söyler misiniz? “Eşek sudan gelene kadar” insan dayak yemeye nasıl dayanabilir? “Tavşana kaç tazıya tut” neyin nesidir? Yahu, “çekirge” kaç kere sıçrayabilir?
Görüyorsunuz ki müthiş bir eğitimden geçmişiz.
***
Gazeteye yaklaşırken, küçük bir çayır var. Orada bir koç bağlıydı.Her sabah işe gelirken onunla bakışırdık.Artık âşina olmuştuk.Bu sabah gelirken yine baktım, koç orada yoktu. İçim cız etti.
Bir daha oradan geçmem. Yolumu değiştireceğim.
Bu bayram, Hayvanlar Âlemi yine epey telefat verdi ama İnsanlar Âlemi de trafikte epey kurban verdi. Buna rağmen ne yazık ki Hayvanseverler ve İnsanseverler yine aynı sofralarda buluştu. Heyhat!... Kurt-kuzu hikayelerinden artık alınacak ders kalmadı."
buyrun o yazıyı okuyalım.
"Bayram’da hep hayvanları düşündüm.
Kurban ve İnsan ilişkilerini mercek altına aldım.
Esasen biz, hayvan fıkralarıyla eğitilmiş çocuklarız.
- Bir gün tilki, kargaya dedi ki.
- Bir gün kurtla kuzu yolda karşılaştı.
- Bir gün Nasreddin Hoca, eşeğini kaybetti.
- Söyleyin bakalım çocuklar, siz bu hikayeden ne anladınız?
Söyleyin bakalım, Karınca’nın Ağustos Böceği’ne verdiği dersten ne çıkardınız?
Hayvanlar resmen bizi eğitiyor.
İnsanlar böyle gelişiyor.
Yaşasın!..
***
Asil atlar var.?Ama asil insanlar kaldı mı?
Köpeklerin hepsi duygulu. Ama insanların hepsi duygulu mu?
- Kedi haysiyetlidir.
Acaba sahibi de öyle midir?
Köprüden geçene kadar “ayı’ya dayı demek” nasıl bir ahlak acaba? “Bana dokunmayan yılan” acaba hâlâ yaşıyor mu?
Söyler misiniz? “Eşek sudan gelene kadar” insan dayak yemeye nasıl dayanabilir? “Tavşana kaç tazıya tut” neyin nesidir? Yahu, “çekirge” kaç kere sıçrayabilir?
Görüyorsunuz ki müthiş bir eğitimden geçmişiz.
***
Gazeteye yaklaşırken, küçük bir çayır var. Orada bir koç bağlıydı.Her sabah işe gelirken onunla bakışırdık.Artık âşina olmuştuk.Bu sabah gelirken yine baktım, koç orada yoktu. İçim cız etti.
Bir daha oradan geçmem. Yolumu değiştireceğim.
Bu bayram, Hayvanlar Âlemi yine epey telefat verdi ama İnsanlar Âlemi de trafikte epey kurban verdi. Buna rağmen ne yazık ki Hayvanseverler ve İnsanseverler yine aynı sofralarda buluştu. Heyhat!... Kurt-kuzu hikayelerinden artık alınacak ders kalmadı."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder